Simyacıların yüzyıllardır hayalini kurduğu sıradan metallerden altın elde etme fikri, modern fizik sayesinde artık mümkün olabilir. Parçacık hızlandırıcıları element dönüşümünü sağlayabiliyor ancak bu yöntem son derece maliyetli ve verimsiz. CERN'deki bir deneyde dört yıllık çalışma sonucunda sadece 29 pikogram altın üretilebildi. Bu da bir külçe altın üretmek için milyarlarca yıl gerektiği anlamına geliyor.

Füzyon Teknolojisiyle Altın Üretimi

Ancak, Kaliforniya merkezli Marathon Fusion şirketi, nükleer füzyon reaktörlerini kullanarak bu soruna farklı bir çözüm öneriyor. Şirket, reaktörlerde oluşan nötronları kullanarak cıva-198 izotopunu cıva-197'ye, sonrasında da kararlı altına dönüştürmeyi hedefliyor. Bu işlem, yüksek enerjili nötronlarla bombardıman yoluyla gerçekleşiyor. Marathon Fusion, bir gigawatt termal güçle çalışan bir füzyon santralinin yılda birkaç ton altın üretebileceğini iddia ediyor. Bunun için nötronların enerjisinin 6 milyon elektronvoltun üzerinde olması gerekiyor. Bu enerji seviyesi, füzyon reaktörlerindeki döteryum ve trityum plazmalarında elde edilebiliyor. Şirket, bilgisayar simülasyonlarıyla bu sürecin mümkün olduğunu savunsa da, henüz ticari bir füzyon reaktörü olmadığı için gerçek dünya testleri yapılamamıştır.

Nükleer Füzyonun Potansiyeli ve Zorlukları

Nükleer füzyon, iki hafif elementin birleşerek daha ağır bir element oluşturduğu ve büyük miktarda enerji açığa çıkardığı bir süreçtir. Güneş'te doğal olarak gerçekleşen bu reaksiyonun Dünya'da kontrol altında tutulması oldukça zordur. Mevcut reaktörler, harcadıkları enerjiden daha fazla enerji üretememektedir. Güneş, 4,6 milyar yıldır sıcaklığını ve füzyon sürecini sürdürürken, Dünya'daki reaktörlerde bu süreç çok kısa sürelidir. Füzyon enerjisi, mevcut nükleer reaktörlerde kullanılan fisyon (çekirdek parçalanması) ile karıştırılmamalıdır. Fisyon, atomların parçalanmasına dayanırken, füzyon atomların birleşmesine dayanır.

Radyoaktif Altın ve Gelecek

Kâğıt üzerinde cıvadan altın üretimi mümkün görünse de, Marathon Fusion'ın simülasyonları ancak ticari füzyon reaktörleri kullanıma girdiğinde test edilebilir. Üretilen altın başlangıçta radyoaktif olacaktır ve bu durum, doğrudan kullanımını engelleyecek ve uzun süreli radyoaktif atık olarak değerlendirilmesini gerektirecektir. Simülasyonlarda bazı fiziksel etkiler göz ardı edilebileceği unutulmamalıdır. Ancak bu durum, uzun vadeli yatırımcıları cezbedebilir ve füzyon teknolojisinin ilerlemesine katkı sağlayabilir. Füzyon teknolojisi geliştikçe, hem enerji üretimi hem de altın üretimi alanında çığır açıcı gelişmeler yaşanabilir.